Onze trip met de auto
3 juli 2015 - Argassi, Griekenland
Vrijdag was het tijd voor onze trip met de auto. Veel andere vakantiegangers en de reisleiding hadden al aangeraden om één of meerdere dagen een auto te huren omdat een groot deel van het eiland eigenlijk alleen maar op die manier te verkennen is. De meeste toeristische plaatsen liggen allemaal aan de oostkust. De westkust is veel bergachtiger en heel dun bevolkt, een totaal andere kant van het eiland dus.
Vooraf hadden we een route uitgestippeld die ons langs de mooiste plaatsen van de oostkust zou leiden. Deze plaatsen hadden we uitgekozen aan de hand van onze reisgids, die we eerder gekocht hadden.
Rond half 10 's morgens gingen we naar hetzelfde verhuurbedrijf als waar we ook de scooters hadden gehuurd. Donderdagavond hadden we al een auto gereserveerd dus deze stond voor ons klaar. Het was een mooie zilvergrijze Opel Astra (met airconditioning) en na het invullen van wat papierwerk konden we onze tour beginnen.
Onze eerste bestemming was het uitkijkpunt over Navagio Beach, het strand met het scheepswrak. Zoals eerder gezegd is het strand zelf alleen met de boot te bereiken, maar vanaf een plekje in de bergen is het van bovenaf te bekijken, ook prachtig natuurlijk. Om hier te komen reden we eerst naar Zakynthos stad en vanaf daar richting het noordwesten. Het eerste stuk was nog vrij vlak maar vanaf ongeveer de helft werd het steeds bergachtiger. Het uitkijkpunt ligt ongeveer 400 meter boven de zee, dus dat waren veel steile stukjes en haarspeldbochten. Heel voorzichtig en rustig aan reden we die kant op, Rik als chauffeur en Willeke als navigator. Na ongeveer drie kwartier rijden, vanaf ons hotel, kwamen we dan aan op het uitkijkpunt. Het was hier dan ook meteen een stuk drukker omdat er natuurlijk veel meer toeristen op deze prachtige plek waren aangekomen. Op de bovenkant van de klif was een uitkijkplateau gemaakt waar vanaf het strand en het scheepswrak prachtig te zien waren. Erg bijzonder om te zien omdat we twee dagen eerder nog beneden stonden en nu dus zo'n 400 meter hoger. Na een hoop foto's en filmpjes gemaakt te hebben was het weer tijd om verder te gaan. Het uitkijkpunt ligt in het noordwesten van het eiland en vanaf nu zouden we richting het zuidwesten gaan, met onderweg natuurlijk een aantal tussenstops. Onze tweede bestemming was de baai van Porto Vromi.
Porto Vromi is een kleine natuurlijke haven dat via twee verschillende bergweggetjes verbonden is met de doorgaande weg. Na het uitkijkpunt van Navagio Beach gingen we eerst weer terug naar deze doorgaande weg waarna we richting het zuiden gingen. Na ongeveer een half uurtje moesten we rechts afslaan en daar een steile weg naar beneden nemen. De doorgaande weg ligt ver boven de zee dus deze weg kronkelende weer met veel haarspeldbochten naar beneden tot we bij een strandje aankwamen. Ook dit kleine strandje was ontzettend mooi en in de baai er omheen waren meerdere grotten/inhammen. Bij een van deze grotten heeft de zijkant de vorm van een hoofd, en de Grieken noemen dit het gezicht van Poseidon (de God van de zee). We zagen dat hier waterfietsen te huur waren en het leek ons erg leuk om op die manier de grotten en de baai te gaan verkennen. De rots in de vorm van het gezicht was erg duidelijk te zien en ook de andere grotten waren erg mooi. Rik ging nog even snorkelen vanaf de waterfiets en na ongeveer drie kwartier waren we weer terug bij het strand. Toen weer in de auto gestapt en naar boven gereden. Boven was een restaurant dat uitkeek over de baai en hier hebben we geluncht. Een prachtig uitzicht en extra leuk omdat we de weg zagen die we naar beneden hadden afgelegd, en omdat we ver onder ons de baai zagen liggen waar we iets eerder zelf nog waren.
Na lekker te hebben gegeten gingen we weer verder naar onze volgende stop, de baai van Limnionas. Ook nu moesten we eerst weer naar de doorgaande weg en daarna weer via een stijl weggetje richting de baai. Toen we hier aankwamen hebben we van het uitzicht genoten bij een terrasje dat uitkeek over deze baai, en hier even wat gedronken.
Onze laatste bestemming was Keri, waar we een aantal dingen wilden gaan bekijken. Keri ligt helemaal in het zuidwesten en dit was ongeveer een uurtje rijden vanaf Limnionas. Het dorpje zelf stelt niet zo veel voor, maar vanuit het dorpje loopt een weggetje naar de vuurtoren van Keri. Vlak voordat je bij de vuurtoren bent is er een taveerne waarnaast de grootste Griekse vlag ter wereld hangt. Deze is bevestigd aan een enorme blauw-witte paal, leuk om even gezien te hebben. Het terras van de taveerne was echter nog veel specialer. Dit keek namelijk uit op de Myzithres rotsen. Dit zijn twee grote rotsen die uit het water steken en waarvan de vorm een beetje lijkt op een piramide. Heel bijzonder om te zien. Dit uitzicht was zo mooi dat we op het terras even wat gedronken hebben, waarna we verder gingen naar de vuurtoren, zo'n 500 meter verder. De vuurtoren zelf stelde niet zo heel veel voor en was moeilijk te zien door de bomen er omheen, maar omdat de vuurtoren bovenop de 300 meter hoge kliffen staat hadden we hier een prachtig uitzicht over de kustlijn, de hoge kliffen en het prachtige blauwe water.
Na het bezoek aan Keri was het inmiddels bijna 7 uur en dus besloten we om terug naar de oostkust te rijden en weer richting ons hotel te gaan. Het was nog wel een redelijk stukje rijden maar gelukkig was dit grotendeels vrij vlak, in tegenstelling tot de rest van de dag. Na ongeveer een uurtje waren we daarom weer terug bij het verhuurbedrijf, bijna naast ons hotel. Daar hebben we de auto ingeleverd en zijn we terug gegaan naar het hotel.
Het was zeer bijzonder wat we vandaag allemaal hebben gezien. De westkust van het eiland was inderdaad totaal anders dan de oostkust en dat was geweldig om te zien. De plaatsen die we zagen stonden bijna allemaal op de ansichtkaarten die hier verkocht worden dus dat hadden we niet willen missen. De steile weggetjes door de bergen waren soms even spannend, maar dat was het meer dan waard. In totaal hebben we zo'n 135 kilometer gereden dus we hebben de dag goed benut. Met alle mooie ervaringen en blij dat we weer veilig thuis waren gingen we nog even een uurtje slapen, waarna we heerlijk hebben gegeten bij restaurant Papillon en nog wat hebben gedronken bij Avalon.
Vooraf hadden we een route uitgestippeld die ons langs de mooiste plaatsen van de oostkust zou leiden. Deze plaatsen hadden we uitgekozen aan de hand van onze reisgids, die we eerder gekocht hadden.
Rond half 10 's morgens gingen we naar hetzelfde verhuurbedrijf als waar we ook de scooters hadden gehuurd. Donderdagavond hadden we al een auto gereserveerd dus deze stond voor ons klaar. Het was een mooie zilvergrijze Opel Astra (met airconditioning) en na het invullen van wat papierwerk konden we onze tour beginnen.
Onze eerste bestemming was het uitkijkpunt over Navagio Beach, het strand met het scheepswrak. Zoals eerder gezegd is het strand zelf alleen met de boot te bereiken, maar vanaf een plekje in de bergen is het van bovenaf te bekijken, ook prachtig natuurlijk. Om hier te komen reden we eerst naar Zakynthos stad en vanaf daar richting het noordwesten. Het eerste stuk was nog vrij vlak maar vanaf ongeveer de helft werd het steeds bergachtiger. Het uitkijkpunt ligt ongeveer 400 meter boven de zee, dus dat waren veel steile stukjes en haarspeldbochten. Heel voorzichtig en rustig aan reden we die kant op, Rik als chauffeur en Willeke als navigator. Na ongeveer drie kwartier rijden, vanaf ons hotel, kwamen we dan aan op het uitkijkpunt. Het was hier dan ook meteen een stuk drukker omdat er natuurlijk veel meer toeristen op deze prachtige plek waren aangekomen. Op de bovenkant van de klif was een uitkijkplateau gemaakt waar vanaf het strand en het scheepswrak prachtig te zien waren. Erg bijzonder om te zien omdat we twee dagen eerder nog beneden stonden en nu dus zo'n 400 meter hoger. Na een hoop foto's en filmpjes gemaakt te hebben was het weer tijd om verder te gaan. Het uitkijkpunt ligt in het noordwesten van het eiland en vanaf nu zouden we richting het zuidwesten gaan, met onderweg natuurlijk een aantal tussenstops. Onze tweede bestemming was de baai van Porto Vromi.
Porto Vromi is een kleine natuurlijke haven dat via twee verschillende bergweggetjes verbonden is met de doorgaande weg. Na het uitkijkpunt van Navagio Beach gingen we eerst weer terug naar deze doorgaande weg waarna we richting het zuiden gingen. Na ongeveer een half uurtje moesten we rechts afslaan en daar een steile weg naar beneden nemen. De doorgaande weg ligt ver boven de zee dus deze weg kronkelende weer met veel haarspeldbochten naar beneden tot we bij een strandje aankwamen. Ook dit kleine strandje was ontzettend mooi en in de baai er omheen waren meerdere grotten/inhammen. Bij een van deze grotten heeft de zijkant de vorm van een hoofd, en de Grieken noemen dit het gezicht van Poseidon (de God van de zee). We zagen dat hier waterfietsen te huur waren en het leek ons erg leuk om op die manier de grotten en de baai te gaan verkennen. De rots in de vorm van het gezicht was erg duidelijk te zien en ook de andere grotten waren erg mooi. Rik ging nog even snorkelen vanaf de waterfiets en na ongeveer drie kwartier waren we weer terug bij het strand. Toen weer in de auto gestapt en naar boven gereden. Boven was een restaurant dat uitkeek over de baai en hier hebben we geluncht. Een prachtig uitzicht en extra leuk omdat we de weg zagen die we naar beneden hadden afgelegd, en omdat we ver onder ons de baai zagen liggen waar we iets eerder zelf nog waren.
Na lekker te hebben gegeten gingen we weer verder naar onze volgende stop, de baai van Limnionas. Ook nu moesten we eerst weer naar de doorgaande weg en daarna weer via een stijl weggetje richting de baai. Toen we hier aankwamen hebben we van het uitzicht genoten bij een terrasje dat uitkeek over deze baai, en hier even wat gedronken.
Onze laatste bestemming was Keri, waar we een aantal dingen wilden gaan bekijken. Keri ligt helemaal in het zuidwesten en dit was ongeveer een uurtje rijden vanaf Limnionas. Het dorpje zelf stelt niet zo veel voor, maar vanuit het dorpje loopt een weggetje naar de vuurtoren van Keri. Vlak voordat je bij de vuurtoren bent is er een taveerne waarnaast de grootste Griekse vlag ter wereld hangt. Deze is bevestigd aan een enorme blauw-witte paal, leuk om even gezien te hebben. Het terras van de taveerne was echter nog veel specialer. Dit keek namelijk uit op de Myzithres rotsen. Dit zijn twee grote rotsen die uit het water steken en waarvan de vorm een beetje lijkt op een piramide. Heel bijzonder om te zien. Dit uitzicht was zo mooi dat we op het terras even wat gedronken hebben, waarna we verder gingen naar de vuurtoren, zo'n 500 meter verder. De vuurtoren zelf stelde niet zo heel veel voor en was moeilijk te zien door de bomen er omheen, maar omdat de vuurtoren bovenop de 300 meter hoge kliffen staat hadden we hier een prachtig uitzicht over de kustlijn, de hoge kliffen en het prachtige blauwe water.
Na het bezoek aan Keri was het inmiddels bijna 7 uur en dus besloten we om terug naar de oostkust te rijden en weer richting ons hotel te gaan. Het was nog wel een redelijk stukje rijden maar gelukkig was dit grotendeels vrij vlak, in tegenstelling tot de rest van de dag. Na ongeveer een uurtje waren we daarom weer terug bij het verhuurbedrijf, bijna naast ons hotel. Daar hebben we de auto ingeleverd en zijn we terug gegaan naar het hotel.
Het was zeer bijzonder wat we vandaag allemaal hebben gezien. De westkust van het eiland was inderdaad totaal anders dan de oostkust en dat was geweldig om te zien. De plaatsen die we zagen stonden bijna allemaal op de ansichtkaarten die hier verkocht worden dus dat hadden we niet willen missen. De steile weggetjes door de bergen waren soms even spannend, maar dat was het meer dan waard. In totaal hebben we zo'n 135 kilometer gereden dus we hebben de dag goed benut. Met alle mooie ervaringen en blij dat we weer veilig thuis waren gingen we nog even een uurtje slapen, waarna we heerlijk hebben gegeten bij restaurant Papillon en nog wat hebben gedronken bij Avalon.
