Santorini - Dag 3
28 juni 2017 - Santorini, Griekenland
Na het ontbijt zijn we vandaag richting het dorpje Imerovigli gereden. Het was de bedoeling om vanaf het dorpje richting Skaros Rock te lopen en die te beklimmen. Skaros Rock (Zie foto) is een enorme rots die vanaf grote delen van het eiland te zien is. Omdat er een voetpad omhoog loopt hadden we al regelmatig groepen mensen bovenop de rots zien staan, en daarom leek ons dit ook erg mooi vanwege het uitzicht. Nadat we de auto geparkeerd hadden liepen we richting het begin van de rots. Deze wandeling was al pittiger dan gehoopt. Het was rond de middag en daarom al erg warm, en het eerste gedeelte was alleen maar trappen op en af. De meeste dorpjes aan die kant van het eiland zijn natuurlijk gebouwd op de rotsen en daarom zit alles schuin boven elkaar. Na een flinke wandeling waren we bijna bij de rots en vanaf daar was het uitzicht ook al prachtig. Vanaf daar konden we ook goed zien hoe we nog verder moesten lopen om de rots te beklimmen. Met die kennis besloten we niet meer verder te gaan. Vanaf het punt waar we waren moesten we eerst nog een heel stuk naar beneden naar de voet van de rots, en vanaf daar een heel eind alleen maar omhoog. Dat zou misschien nog net gekund hebben, maar dan moesten we ook weer terug, met lange stukken achter elkaar trappen op lopen. We besloten hier nog even van het uitzicht te genieten, hier zag je zowel het dorpje als de rots, en dat was al mooi genoeg. Daarna liepen we weer terug naar de auto en waren zeer blij dat we niet verder waren gegaan. Nu was het ook al weer een flinke wandeling met steile stukken, en toen we eenmaal weer boven waren kon je de kleding bijna uitwringen van het zweet.
Na de pittige tocht waren we wel toe aan wat ontspanning en verkoeling en zijn daarom weer naar de oostkust gereden, deze keer naar het strand van Monolithos. Dit strand ligt iets noordelijker dan Kamari, waar we een dag eerder waren. In tegenstelling tot Kamari ligt het strand daar een beetje in the middle of nowhere, en is er geen toeristisch plaatsje omheen. Er waren echter wel twee restaurantjes zodat we bij een daarvan eerst nog even wat konden gaan eten. Na de lunch weer lekker gaan zwemmen en genoten op het strand. Het waren een paar mooie uurtjes en aan het einde van de middag reden we weer terug naar het hotel.
Die avond stond het Dorpje Oia op het programma. Oia is het meest gefotografeerde dorpje van het eiland en bestaat eigenlijk alleen maar uit witte huisjes op de rotsen. Omdat dit plaatsje ook het meest noordelijk ligt heb je hier vrij uitzicht op de zonsondergang en daarom is Oia op dat tijdstip altijd druk bezocht. We besloten om met de bus te gaan omdat dat een stuk goedkoper is dan een taxi en we liever niet met de auto die kant op wilden. De bussen gingen elke 20 minuten dus hoefden we gelukkig niet lang te wachten voordat we onderweg waren. De rit duurde ongeveer een half uur. De bus was stampvol maar gelukkig waren we nog op tijd zodat we konden zitten. Nadat we in Oia waren aangekomen gingen we op zoek naar een goede plek om de zonsondergang te bekijken. Het liefst wilden we tegelijkertijd ook gaan eten maar helaas konden we geen plekje meer vinden op een terras van een restaurant. De rest van het dorpje was ook helemaal vol met andere toeristen die allemaal speciaal voor de zonsondergang gekomen waren, dus het was lastig om een mooi plekje te vinden. Uiteindelijk vonden we een plekje op een terras van een bar en besloten daar te gaan zitten. Zoals te verwachten viel waren de prijzen niet normaal hoog, maar we hadden een heel mooi uitzicht en hebben het bij 1 drankje gelaten. De zonsondergang was daar inderdaad erg mooi en ondanks alle moeite was het toch wel mooi om het een keer daar meegemaakt te hebben.
Toen de zon eenmaal onder was moesten we nog steeds gaan eten, en omdat het inmiddels al wat laat werd hadden we pittig honger. Omdat Oia nog steeds superdruk was besloten we maar meteen met de bus terug te gaan en in Fyra wat te gaan eten. Door alle drukte en de krappe straatjes duurde het nog wel een tijdje voordat we bij de bus waren maar gelukkig konden we daar wel meteen instappen en vlak daarna terug naar Fyra rijden. Eenmaal terug in Fyra besloten we bij de McDonald's te gaan eten. Omdat we erg hongerig waren wilden we een snelle hap en evengoed nog wat tijd overhouden om ergens een drankje te doen. Na een lekkere Greek Mac en Big Tasty hebben we nog een paar drankjes gedaan bij een bar, aan de hoofdstraat, met soort dakterras. Daar hebben we nog even mooi gezeten en genoten van de Heineken en cocktails.
Na de pittige tocht waren we wel toe aan wat ontspanning en verkoeling en zijn daarom weer naar de oostkust gereden, deze keer naar het strand van Monolithos. Dit strand ligt iets noordelijker dan Kamari, waar we een dag eerder waren. In tegenstelling tot Kamari ligt het strand daar een beetje in the middle of nowhere, en is er geen toeristisch plaatsje omheen. Er waren echter wel twee restaurantjes zodat we bij een daarvan eerst nog even wat konden gaan eten. Na de lunch weer lekker gaan zwemmen en genoten op het strand. Het waren een paar mooie uurtjes en aan het einde van de middag reden we weer terug naar het hotel.
Die avond stond het Dorpje Oia op het programma. Oia is het meest gefotografeerde dorpje van het eiland en bestaat eigenlijk alleen maar uit witte huisjes op de rotsen. Omdat dit plaatsje ook het meest noordelijk ligt heb je hier vrij uitzicht op de zonsondergang en daarom is Oia op dat tijdstip altijd druk bezocht. We besloten om met de bus te gaan omdat dat een stuk goedkoper is dan een taxi en we liever niet met de auto die kant op wilden. De bussen gingen elke 20 minuten dus hoefden we gelukkig niet lang te wachten voordat we onderweg waren. De rit duurde ongeveer een half uur. De bus was stampvol maar gelukkig waren we nog op tijd zodat we konden zitten. Nadat we in Oia waren aangekomen gingen we op zoek naar een goede plek om de zonsondergang te bekijken. Het liefst wilden we tegelijkertijd ook gaan eten maar helaas konden we geen plekje meer vinden op een terras van een restaurant. De rest van het dorpje was ook helemaal vol met andere toeristen die allemaal speciaal voor de zonsondergang gekomen waren, dus het was lastig om een mooi plekje te vinden. Uiteindelijk vonden we een plekje op een terras van een bar en besloten daar te gaan zitten. Zoals te verwachten viel waren de prijzen niet normaal hoog, maar we hadden een heel mooi uitzicht en hebben het bij 1 drankje gelaten. De zonsondergang was daar inderdaad erg mooi en ondanks alle moeite was het toch wel mooi om het een keer daar meegemaakt te hebben.
Toen de zon eenmaal onder was moesten we nog steeds gaan eten, en omdat het inmiddels al wat laat werd hadden we pittig honger. Omdat Oia nog steeds superdruk was besloten we maar meteen met de bus terug te gaan en in Fyra wat te gaan eten. Door alle drukte en de krappe straatjes duurde het nog wel een tijdje voordat we bij de bus waren maar gelukkig konden we daar wel meteen instappen en vlak daarna terug naar Fyra rijden. Eenmaal terug in Fyra besloten we bij de McDonald's te gaan eten. Omdat we erg hongerig waren wilden we een snelle hap en evengoed nog wat tijd overhouden om ergens een drankje te doen. Na een lekkere Greek Mac en Big Tasty hebben we nog een paar drankjes gedaan bij een bar, aan de hoofdstraat, met soort dakterras. Daar hebben we nog even mooi gezeten en genoten van de Heineken en cocktails.
